ഇന്ത്യയുടെ ഔദ്യോഗിക ഓസ്കാർ എൻട്രിയായി തിരഞ്ഞെടുക്കപ്പെട്ട ഗുജറാത്തി ചിത്രമാണ് ‘ഛെല്ലോ ഷോ’. പാൻ നളിൻ (നളിൻകുമാർ രാംനിക്ലാൽ പാണ്ഡ്യ) ആണ് ഈ ചിത്രത്തിന്റെ സംവിധായകൻ. ചെല്ലോ ഷോ എന്നാൽ അവസാന സിനിമാ പ്രദർശനം എന്നാണ് അർത്ഥം. സംവിധായകന്റെ തന്നെ കുട്ടിക്കാലത്തെ ഓർമകളെ അടിസ്ഥാനമാക്കിയാണ് ചിത്രം ഒരുക്കിയിരിക്കുന്നത്. താനെങ്ങനെ സിനിമയിൽ ആകൃഷ്ടനായെന്നാണ് നളിൻ ചിത്രത്തിലൂടെ പറയുന്നത്. ഒമ്പത് വയസ്സ് പ്രായമുള്ള സമയ് എന്ന ബാലൻ സിനിമാ പ്രൊജക്ടർ ടെക്നീഷ്യനായ ഫസലിനെ സ്വാധീനിച്ച് സിനിമകൾ കാണുന്നതും സിനിമ സ്വപ്നം കാണുന്നതുമാണ് ‘ഛെല്ലോ ഷോ’യിൽ ദൃശ്യവത്ക്കരിച്ചിരിക്കുന്നത്.
വളരെ ദരിദ്ര കുടുംബത്തിൽ ജനിച്ചുവളർന്ന സമയ് എന്ന ആൺകുട്ടിയുടെ കഥയാണ് ചിത്രം പറയുന്നത്. ചാലാല റെയിൽവേ സ്റ്റേഷനിൽ ചായക്കട നടത്തുന്ന പിതാവിനെ അവൻ സഹായിക്കാറുണ്ട്. സമയും മാതാപിതാക്കളും നഗരത്തിൽ പോയി സിനിമ കാണുന്ന നിമിഷം മുതലാണ് കഥ ആരംഭിക്കുന്നത്.
‘ജയ് മാ കാളി’ എന്നാണ് സിനിമയുടെ പേര്. ബ്രാഹ്മണ കുടുംബത്തിൽപ്പെട്ടവർക്ക് സിനിമ കാണുന്നത് നിഷിദ്ധമായിരുന്ന കാലം. കാരണം അത് ആളുകളെ ദുഷിപ്പിക്കുന്നു എന്ന് അദ്ദേഹം വിശ്വസിക്കുന്നു. അതുകൊണ്ട് തന്നെ തീയേറ്ററുകളിൽ അദ്ദേഹം സമയ്യെ കൊണ്ടുപോയ ഒരേയൊരു ചിത്രം ഭക്തിസാന്ദ്രമായ സിനിമയായിരുന്നു, എന്നാൽ ഇത് തന്റെ മകനും സിനിമയും തമ്മിൽ ഒരിക്കലും അവസാനിക്കാത്ത ബന്ധം സൃഷ്ടിക്കുമെന്ന് അദ്ദേഹം അറിഞ്ഞിരുന്നില്ല. സിനിമ കണ്ടുകഴിഞ്ഞപ്പോൾ മുതൽ സമയ്‌യുടെ മനസ്സിൽ സിനിമാ മോഹം ഉണർന്നു. തനിക്കും സിനിമ ചെയ്യണമെന്ന് സമയ് ആഗ്രഹിക്കുന്നു. എന്നാൽ
മനസ്സിൽ ഇനി ഇത്തരം ചിന്തകൾ കൊണ്ടുവരരുതെന്നായിരുന്നു അച്ഛന്റെ കല്പന. അപ്പോൾ മുതൽ സമയയുടെ സിനിമാ വിപ്ലവം ആരംഭിക്കുകയാണ്.
ഛെല്ലോ ഷോയുടെ ഓസ്കാർ നോമിനേഷനു ശേഷം, ഇത് 1988 ൽ പുറത്തിറങ്ങിയ ഇറ്റാലിയൻ സിനിമയായ സിനിമാ പാരഡൈസോയുടെ കോപ്പിയാണെന്ന ആരോപണം ഉയർന്നിരുന്നു. എന്നാൽ ഒരു കൊച്ചുകുട്ടിയുടെ സിനിമയോടുള്ള ഇഷ്ടവും പ്രൊജക്ഷനിസ്റ്റുമായുള്ള സൗഹൃദവും അല്ലാതെ രണ്ടു ചിത്രങ്ങളും തമ്മിൽ പ്രത്യേക സാമ്യമൊന്നും ഇല്ല.
ഇന്ത്യയും മറ്റ് മിക്ക രാജ്യങ്ങളും 35 എംഎം ഫിലിമിനെ ഡിജിറ്റൽ പ്രൊജക്ഷൻ ഉപയോഗിച്ച് മാറ്റി, അത് ഒരു യുഗത്തിന് അന്ത്യം കുറിക്കുന്ന 2010-ലാണ് ചെല്ലോ ഷോയുടെ പശ്ചാത്തലം. എന്തിന്റെയെങ്കിലും അവസാനം മറ്റൊന്നിന്റെ പിറവിയെ അടയാളപ്പെടുത്തുന്നുവെന്ന് ഛെല്ലോ ഷോ ചിത്രീകരിക്കുന്നു.